علي در کعبه چون آمد بدنيا شکاف کعبه ميگويد همين را در کعبه بپا شد شوري حق است علي مگر تو کوري کعبه سنگ چينيست که ره گم نشود بر شکافش تو نگاه کن علي ميبيني حضرت باب العجايب مظهر کل غرايب شوي کوثر شد نبي را جانشين اين روح کعبه آمده همسر شود با فاطمه هستا تو را اين جانشين باشد امير المومنين چو کعبه ديد آن روي صفدر ترک برداشت کعبه تا که حيدر ببيند آن روخ زيباي خيرالمرسلين را بخنده شد شکاف کعبه پيدا که از کعبه ببيند آن نبي را ترک برداشت کعبه يا علي ها که روح کعبه آمد بر نبي ها تجلي شدبهم شمسو قمر ها اميرالمومنين آمد به والله جدا از

هم بشد چون فرق کعبه روح کعبه که قرآن شد تجلي بر محمد به استقبال او شد مظهر لطف که اين باب العجايب حيدرآمد شکاف کعبه باشديک نشانت که ره گم کرده را با شد علامت ره مولا ببيند هر آنکه کورباشد کور بينا که ره گم کرده ها آيند بسويت و هفتاددو فرقه يار گردند نبوت با امامت شد قرينه که کوثر همسر مولا اميرالمومنينه علي در خانه احمد بزرگ شد و شويو همسر کوثر علي شد بگو خود گو که باشد جانشينش کسي غير علي باشد نگينش بزرگ کرده رسوالله علي در خانه خودکه هر مفسد نگيرد هي بهانه علي مولا امير المومنانه بلطف قائداعظم بگوئيد به سختي ها علي آيد نهانه بچاهي من شدم ناگه بپائين که تا گفتم علي دست يدالله ز چاه آمد برون بر سينه ام را مرا برگشت داد بر لب چاه شناختم من به والله اين علي مرتضي را بفهميدم يدالله ست حيدر به هر جاء سختيم او بوده ياور که نام ناميش هم کردگار است علي هم بنده پاک خدا هست غلام حيدرم هر جا که باشم به روي دشمنش هر دم ب چه کس دارد چنين نامو نشاني علي جانان بود تا تو بداني

علي در خانه حق آمدو رفت
کوثر علي هم همسرو هم جان احمد جانشين باب العجايب حيدر است مولا اميرالمومنين تاج نبوت آمدو خود ديد کعبه شد چنين گفتا رسول نازنين اينست اميرالمومنين فرمود تاج کبريا اينست علي مرتضي هديه به تو اي نازنين اينست عشق کوثري هم جانشين مولا علي باشداميرالمومنين جمال روي مهدي چون رسوالله ست به والله عاشقان را ميکند مست محمد نام او باشدبه والله فرشته باشد اين آقا ندارد در بشر هم تا ي هم تا يگانه مطلق است مولا و معصوم چو آقايش رسوالله ست بمثل شير اين مولاست دوازدهمين فرزند فاطمه وعلي (ع)را قائم آل محمد ميگويند يوسف زهرا جانها همه باد فداش